Een geheim strandje

Een geheim strand klinkt altijd goed. De naam brengt met zich mee dat je dit geheime strand, niet meer geheim wilt maken voor jezelf. Maar in plaats daarvan er naar op zoek wilt gaan en aan iedereen wilt vertellen dat jij op een geheim strand bent geweest, waardoor het woord ‘geheime’ uiteindelijk wel weggelaten kan worden. Door middel van deze blog wil ik jullie namelijk ook graag het geheime strand onthullen, maar laten we wel afspreken dat we allemaal het mysterieuze van het ‘geheime’ er nog bij blijven zien.

Ik had in mijn boekje ‘Bali – Stap voor Stap’ het volgende stukje gelezen: “Het mooiste strand hier is Pasir Putih, wat ‘wit zand’ betekent, 6 km ten oosten van Candidasa. Het wordt ingezoomd door een kokospalmbosje en geflankeerd door groene kapen en een steile klif. Er voert een smal weggetje naar toe (600 m), onverhard en steil, maar nog wel te doen met de auto. De rustige ambiance en simpele warung met rieten daken op het strand doen denken aan het Bali van omstreeks 1970”.

Een mooi omschreven stukje met tekst die past bij een boekje over Bali met praktische routes daarin (geflankeerd door groene kapen..). Omdat ik de ambiance niet zo mooi kan verwoorden ook het stukje uit mijn boekje voor jullie erbij. Ik had het strand op het internet proberen op te zoeken en ik kan mij nog herinneren dat ik had gelezen dat je bij dit strand kon komen, door aan de dorpsbewoners van ‘Persai Village’ de weg te vragen. Iets wat het nog weer veel interessanter en uitdagender maakt. Nu had ik op dat moment niet goed op de kaart gekeken, maar het dorpje ‘Persai’ is wel op de kaart te vinden, wat het zoeken naar het strand een stuk gemakkelijker maakt. Ik kon mij daar en tegen alleen nog herinneren dat we langs een haven waren gereden en we plots bij het dorpje Persai Village waren beland, ja toeval bestaat toch nog! Mijn boekje heeft gelijk over de weg er naar toe, al wordt er hier uitgegaan van een auto, maar heel Bali rijdt natuurlijk met de scooter. Met de scooter is het dan ook zeker te doen.

Je komt dus aan bij het dorpje Persai, waarbij ik alsnog ook de tip geef om de bewoners de weg er naar toe te vragen, omdat je twee verschillende kanten op kan (als je voor het dorpje staat, naar rechts). Daarbij is het handig om een klein beetje Bahasa op te zoeken, voor als de bewoners geen Engels kunnen spreken. Maar zo niet blijft de uitdaging en de overwinning wanneer je het gevonden hebt des te groter! De weg er naar toe is zoals het boekje omschrijft: onverhard, ook wel met vele gaten in het wegdek, smal en steil, maar wanneer je na een aantal bochten het hoogste punt bereikt wel een zeer mooi uitzicht. Een uitzicht met een trap naar beneden en op de achtergrond de blauwe zee. Het boekje is er vergeten bij te melden dat je door het kokospalmbosje een toeristische route naar het strand moet lopen. Je kunt jezelf hierbij vasthouden aan de kokospalmbomen en aan de gewone bomen, want daar bestaat het bosje ook uit. Wanneer je deze toeristische route bent doorgelopen, kom je aan bij het mooie witte zand, want hier heeft de naam Pasir Putih zeker gelijk in! Een mooie blauwe zee erbij en inderdaad een aantal kleine warungs.

Geniet vooral lekker op dit rustige strand en huur een snorkelset, waarbij je niet moet vergeten om met de prijs af te dingen! Ik wist niet zeker of dit ook van belang was bij het huren van de snorkelset en wilde alleen weten hoe duur het was om het te huren, waarna ik daarna weg liep en de verhuurder het spel om de prijs al aan het inzetten was met een lagere prijs. Een garantie voor dat het dus altijd lager kan! De onderwaterwereld is heel mooi om te zien, een hoop verschillende visjes met allerlei verschillende soorten maten en vooral mooie kleuren.

Wanneer je daarna het water uitkomt en jezelf weer lekker op je net gekochte sarong (ja, ook op dit rustige strand lopen de dames langs met mooie sarong voor lage prijzen) laat neerploffen, kun je terug nadenken over je tocht naar dit geheime strandje en trots op jezelf zijn dat je dit geheime strand voor jezelf hebt onthult!