Afgelopen
zaterdag gingen team Sjaki-Tari-Us de Gunung Agung beklimmen. Om een uur of drie
’s Ochtends begonnen ze met klimmen vanaf 1500 meter hoogte. Ongeveer drie uur
hadden ze nodig om tot de top van de vulkaan te komen, die rond de 2700 meter
is. Het is zeker een bijzondere ervaring
geweest voor iedereen. Alle klimmers hebben ook verschillende reacties achter
gelaten.
Julian: “Het
is de derde keer dat ik Agung heb beklommen en ik vind het nog steeds geweldig
als ik de top bereik. De omgeving was erg prachtig om te zien. Eerst moet je
door de bossen heen, daarna volgt een rotsachtige gedeelte die alleen maar
steeds steiler en zwaarder wordt. Hierdoor krijg je als klimmer een gevoel van
opperste voldoening op het moment dat je de top hebt bereikt. Mooi uitzicht op de top, andere mensen die
ook langskomen, en de zonsopgang maakt het allemaal de moeite waard om het nog
een keer te doen”.
Anouk: “Het
was echt super awesome! In het begin vond ik het wel spannend om te gaan omdat
iedereen zei dat het super zwaar was en ik eerst alleen maar met jongens zou
gaan, maar toen we eenmaal aan het lopen waren ging het lekker! Het was leuk
dat we aan het einde moesten klimmen, dat maakte dat het leuk bleef! Het
laatste stukje moesten we wel een stuk harder lopen, waardoor we het de laatste
10 minuten toch wel zwaar hadden. Maar toen we boven waren, waren we dat gelijk
weer vergeten! Wat een beautifulsunset en uitzicht! Ik zou het zo weer doen,
maar ben bang dat wij het mooiste al gezien hebben!”.
Cheryl:
Leonard: “Het
was voor mij zelf echt het gaafste wat ik ooit heb gedaan. Het klimmen zelf was
het eerste half uur en het laatste half uur een beetje zwaar, maar toen we op
de top aankwamen vergeet je alles. Zeker nog een keer doen”.
Niels: “Het
was een super gave ervaring en enorm gaaf boven op de top. Het klimmen zelf
vond ik niet zo zwaar, wel erg leuk. Het laatste half uur was zwaar. Ik vond
het klimmen erg leuk en het op de top komen was een fantastisch doel. Ik zou het
graag nog een keer willen doen, los gezien van het feit dat ik het
waarschijnlijk niet mooier te zien krijg als deze keer”.
Jonathan: “Ik
vond het klimmen erg zwaar. Vaak waren er momenten geweest dat ik dacht om te
stoppen en terug te gaan naar beneden. Gelukkig bleef ik gewoon doorgaan en op
het moment dat ik de helft had bereikt ging het steeds makkelijker.
Uiteindelijk de top bereikt en ik kon alleen maar één woord bedenken,
fantastisch. De terugweg naar beneden was iets zwaarder, maar dat maakte niet
zoveel meer uit. Ik heb iets gedaan wat ik dacht nooit te kunnen doen. Het was een geweldige ervaring en ik ben van plan om
andere berg- of vulkanen te beklimmen”.
Blijf ons volgen en krijg steeds updates
over nieuwe avonturen van Sjaki-Tari-Us!